بررسی اثرات نانو به زنجیره غذایی آبی توسط پژوهشگران كشور
بست روید: پژوهشگران دانشگاه های كردستان و فردوسی مشهد با انجام یك طرح آزمایشگاهی امكان انتقال نانوذرات اكسید مس در طول یك زنجیره غذایی آبی را مورد مطالعه قرار دادند.
به گزارش بست روید به نقل از ستاد توسعه فناوری نانو، دكتر مهرداد سرخیل، استادیار گروه شیلات دانشكده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد، با اشاره به پلانكتون ها بعنوان پایین ترین حلقه زنجیره غذایی در محیط آبی به تشریح اهداف دنبال شده در این طرح پرداخت و اظهار داشت: در ساده ترین حالت ممكن، آلاینده ها در بدن پلانكتون ها تجمع می یابند و سپس این پلانكتون ها مورد مصرف خوراكی دیگر آبزیان همچون ماهی ها قرار می گیرند و آلاینده از این طریق وارد بدن آنها می شود. هدف از این مطالعه بررسی امكان انباشت زیستی نانوذرات اكسید مس در یك گونه زئوپلانكتون به نام آرتمیا بود و به دنبال آن امكان انتقال ذرات مس تجمع یافته در بدن آرتمیا به بدن یك گونه ماهی موردارزیابی قرار گرفت.
وی افزود: این مطالعه و مطالعات از این دست به درك بهتر برخی اثرات نانومواد سنتزی وارد شده به اكوسیستم های آبی كمك می نماید.
این محقق اضافه كرد: در این مطالعه اثرات سمیت نانومواد (نانوذرات اكسید مس در اینجا) مورد بررسی قرار گرفت. در واقع این كار یك مطالعه نانوسم شناسی (nanotoxicology) بود. نانومواد به سبب دارا بودن خاصیت های خاص فیزیكی وشیمیایی، اثرات سمی خاص و متفاوتی نیز از خود نشان می دهند.
در طرح حاضر ابتدا خواص فیزیك وشیمیایی نانوذرات مس مورد بررسی قرار گرفته است، در ادامه زئوپلانكتون آرتمیا در معرض غلظت های مختلف نانوذرات اكسید مس قرار گرفته و میزان انباشت زیستی مس در بدن آن با استفاده از دستگاه جذب اتمی مورد سنجش قرار گرفته است. سپس از آرتمیای آلوده شده به نانوذرات اكسید مس جهت تغذیه ماهیان سیچلاید گورخری استفاده شده و میزان انباشت زیستی مس در بدن آنها نیز با استفاده از دستگاه جذب اتمی سنجیده شده است. درنهایت نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون Kolmogorov-Smirnov بررسی شده و اختلافات آماری بین داده ها با استفاده از آزمون ANOVA ارزیابی شده است.
نتایج حاكی از تغییر پارامترهای رشد ماهی تغذیه كننده پلانكتون های آلوده به نانوذرات مس است. همین طور این ماهی ها پس از گذشت یك دوره ۲۱ روزه پاكسازی قادر به دفع كامل نانوذرات مس نبوده اند.
این پژوهش حاصل تلاش های مهندس طیبه نعمتی- دانش آموخته كارشناسی ارشد رشته شیلات دانشكده منابع طبیعی دانشگاه كردستان، دكتر مهرداد سرخیل- استادیار گروه شیلات دانشكده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد و دكتر سید علی جوهری – دانشیار گروه شیلات دانشكده منابع طبیعی دانشگاه كردستان است. نتایج این كار در مجله Environmental Science and Pollution Research با ضریب تاثیر ۲٫۹۱۴ ( جلد ۲۶، شماره ۱۰، سال ۲۰۱۹، صفحات ۹۶۱۰ تا ۹۶۱۸) به چاپ رسیده است.
منبع: بست روید
این مطلب بست روید چطور بود؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران در مورد این مطلب بست روید