تكلیف اینترنت نامحدود چه شد؟
به گزارش بست روید با تصویب مصوبه ۲۶۶، مشترکان برپایه نوع مصرف خود می توانند با تنوع فراوانی در حجم، سرعت و FUP، حجم و سرعت مورد نظر اینترنت را انتخاب کنند و به اینترنت نامحدود با قیمتی به مراتب پایین تر از گذشته دسترسی خواهند داشت و اینطور نیست که حجم و بسته ثابتی به آنها تحمیل شود.
به گزارش بست روید به نقل از ایسنا، بررسی سیاست های کشورهای مختلف دنیا در عرضه اینترنت به کاربران نشان می داد که در ایران محاسبه تعرفه اینترنت با آنچه در دنیا اتفاق می افتد فاصله داشت. در این بررسی ها مشخص شد شرایط استفاده از اینترنت همراه که در ایران رو به افزایش است، روی کیفیت هم اثر منفی می گذارد. به این علت که چون ارزان، در دسترس و با کیفیت است، کاربر دیگر نیازی به استفاده از اینترنت ثابت پیدا نمی کند.
ازاین رو مصوبه ۲۶۶ در نظـر داشت بـا هـدف صیانت از بسـتر اینترنت ثابت به علت رفـع خلاءهای موجود، این شرایط را در کشور کمی تعدیل کند. همچنیـن، رگولاتوری با بررسی سیاست های سایر کشورهای دنیا در عرضه اینترنت بـه کاربران متوجه شـد کـه اغلب ایـن سیاست ها بـا توجه بـه درآمـد، هزینه و شرایط خاص کاربـران، پیشبینی می شود.
انتقادات پیرامون مصوبه ۲۶۶
عده ای از منتقدان مصوبه ۲۶۶ که غالبا شامل اپراتورها می شوند، انتقاداتی به این مصوبه وارد کرده و معتقدند در شرایط کنونی به تدریج به روزهای پیش از تصویب مصوبه ۲۶۶ بازگشتیم و با این جریان تنها قیمت ها و عدد و رقم ها و ذات سرویس ها تغییر پیدا کرده است. به بیان دیگر، منتقدان مصوبه ۲۶۶ معتقدند به هیچ وجه نمی توان نام غیرحجمی را روی آن گذاشت. چونکه، زمانی که حجم های خریداری شده کابران تمام شود، تنها به چند سایت وطنی دسترسی خواهند داشت که سرعت نت در این دسترسی تفاوت چندانی با سرعت اینترنت دایال آپ ندارد. در مصوبه ۲۶۶ هم اگر کاربر می خواهد از بستر اینترنت استفاده نماید، باید حجم خریداری کند، وگرنه تنها اجازه استفاده از چند سایت مشخص و معین آن هم با یک سرعت لاک پشتی در اختیارش گذاشته خواهد شد.
مفهوم نامحدود هم برپایه تجربیات سایر کشورهای دنیا در این مصوبه جدید بگونه ای دقیق و استاندارد تعریف شد. بر مبنای مصوبات پیشین؛ وقتی صحبت از اینترنت نامحدود می شد، کاربری که سیستم و تجهیزات بهتری در اختیار داشت، می توانست در تمام روزهای ماه به اینترنت وصل شود و یکسره دانلود کند. در چنین شرایطی بقیه کاربران اصلا نمی توانستند از شبکه استفاده کنند.
با عنایت به اینکه هر ۱ بایت (Byte) اطلاعات از ۸ بیت (Bit) تشکیل شده است، هر یک از سرعت های ارائه شده توسط شرکتهای خدمات دهنده اینترنتی که به صورت نامحدود به مشترکان عرضه شود، در زمان استفاده باید به ۸ پورت تقسیم شود تا به سرعتی تبدیل گردد که در زمان دانلود فایل ها از اینترنت توسط کاربر قابل مشاهده می باشد. چونکه، تا قبل از تصویب مصوبه ۲۶۶، تمام شرکتهای اینترنتی موظف بودند که سرویسهای اشتراکی خویش را با ضریب ۱ به ۸ در بین کاربران به اشتراک گذارند. بنابراین، شکایت ها پس از مصوبه ۲۶۶ در خصوص این که اپراتورهای ثابت دیگر نمی توانستند بر مبنای حجم، مشترک بگیرند، پاسخی منطقی به همراه داشت.
این در حالی است که، طراحان مصوبه ۲۶۶ معتقدند این یک مصوبه پیشرفته است چون بر مبنای آن، نگاه این بوده که اپراتور در عرضه خدمات و محاسبه FUP آزاد باشد و اگر تخلفی صورت گرفت، حاکمیت ورود پیدا کند. در صورتی که پیش از این تمام طرح ها باید به تایید رگولاتوری می رسید و اگر مورد تایید بود اجرا می شد، اما حالا اپراتورها فقط طرح را اعلام می کنند و همزمان آنرا عرضه می دهند.
البته طرح ها باید با مصوبات کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات همخوانی و مطابقت داشته باشد. بنابراین، تغییر تعرفه اینترنت ثابت در مصوبه ۲۶۶ با کمک تعیین حد مصرف منصفانه، مبحث استفاده کاربران از اینترنت نامحدود را حل کرده است. به این معنا که با مصوبه جدید تعرفه اینترنت، کاربران به اینترنت نامحدود با قیمتی به مراتب پایین تر از گذشته و سرعت و کیفیتی نسبتا بهتر دسترسی خواهند داشت. از همین رو میتوان گفت مصوبه ۲۶۶ برپایه مطالعات بین المللی و سازوکار بازار تدوین شده است و اگر مشکلی به وجود آمد که مکانیزم بازار نتوانست آنرا حل کند، رگولاتوری ورود پیدا می کند.
محاسبه FUP چه تفاوتی با اینترنت نامحدود دارد؟
ایراد دیگری که به این مصوبه گرفته می شود این است که در مصوبه ۲۶۶ معلوم نیست FUP چقدر می تواند باشد، چونکه عدد متغیری است که توسط هر اپراتور با رعایت کف و سقف تعیین می شود و در صورت مصرف بیشتر از این حد، سرویس قطع نمی گردد و تنها با سرعت ۱۲۸ کیلو بیت برثانیه عرضه می شود. با این رویکرد مشکلی که پیش می آید این است که کاربر متوجه اتمام حجم نمی گردد و اپراتور را مقصر افت سرعت می داند. در صورتی که اگر قرار بود اینترنت کاربر قطع نشود، چرا با تصویب مصوبه ۲۶۶ اینترنت نامحدود منتفی شد؟ مسئولان و دست اندرکاران مصوبه ۲۶۶ معتقدند این وظیفه اپراتورهاست که حد مصرف منصفانه و کاهش سرعت در صورت استفاده بیش از اندازه را به کاربران توضیح دهند، تا کاربر آنرا باکیفیت پایین اشتباه نگیرد.
سیاست دیگر این است که رگولاتوری در بحث قیمت نباید وارد جزئیات شود بلکه کلیاتی را لحاظ و فضای رقابتی را فراهم آورد. وقتی FUP در اختیار اپراتور است یعنی عملا قیمت ها آزادسازی شده تا رقابت شکل بگیرد. حد مصرف منصفانه مقوله منطقی است که در همه دنیا لحاظ می شود، چون گاهی کاربران غیرمنصف می توانند شبکه را از بین ببرند. ضمن اینکه، بر طبق این مصوبه اگر حجم کاربر تمام شود، اینترنت قطع نمی گردد، بلکه سرعت کاسته می شود تا مشترک بتواند فعالیتهای الزامی خویش را انجام دهد. اپراتورها برای سرعت های بالاتر FUPهای بیشتری در نظر می گیرند که البته باید معقول و منطقی باشد، ازاین رو حداقل و حداکثری برای آن تعریف شده است تا به حقیقت نزدیک شود، اغواکننده نباشد و منطقی باشد؛ اما در این میان دست اپراتورها هم برای رقابت باز باشد.
تکلیف حق انتخاب مشتری چه می شود؟
اپراتورهای منتقد این مصوبه معتقدند مصوبه ۲۶۶ حق واگذاری و عرضه سرویسهای حجمی را گرفته و برپایه آن الزاما باید به صورت غیرحجمی به کاربر اینترنت عرضه شود. درصورتی که بهتر بود این دو در کنار هم و بسته به سلیقه مخاطب در نظر گرفته می شد. چونکه، به دنبال اجرای مصوبه ۲۶۶ اتفاقی که افتاد کاهش سطح رضایت مردم بود. به این معنا که، کاربری که مصرف کمی داشت با هزینه اندک حجم مورد نیازش را خریداری می کرد و کارش را انجام می داد. اما این مصوبه سبب شد حق انتخاب مشتری از بین برود و او مجبور باشد سرویسی را انتخاب نماید که عملا به کارش نمی آید. بنابراین، منتقدان این مصوبه که اغلب آنها اپراتورهای عرضه دهنده اینترنت هستند ادعا می کنند مصوبه ۲۶۶ برای مصرف کنندگان حرفه ای خوب است، اما برای کسانی که مصرف معمولی دارند مناسب نمی باشد، آمار شکایت مشتریان صحتی بر این ادعاست.
علاوه بر این، مصوبه ۲۶۶ درآمد اپراتورها را ۳۰ تا ۴۰ درصد کم کرد و هم مردم و اپراتورها ناراضی شدند و هم مشتریانی که به حجم کم نیاز داشتند، سراغ استفاده از اینترنت موبایل رفتند. اما تهیه کنندگان این مصوبه معتقدند، مصوبه ۲۶۶ فارغ از گیگ است و نباید FUP را گیگ در نظر بگیریم. این مقوله یک حد مصرف عادلانه است که یک میانگین به حساب می آید و اپراتورها آنرا تعیین می کنند که بر اساس آن تنها دسترسی کاربران پرمصرف محدود شده و برای اغلب مشترکان محدودیتی ایجاد نمی گردد.
حقیقت قدرت مانور اپراتورها در حوزه رقابت و جذب مشتری است. بر طبق این مصوبه سرعت ۵۱۲ کیلوبیت برثانیه یک قیمت مشخص دارد حال این که FUP در نظر گرفته شده در هر اپراتور چقدر باشد موضوعی است که بر عهده اپراتور گذاشته شده است. از آن سو کاربر هم حق انتخاب دارد که کدام اپراتور را انتخاب نماید. شاید در ابتدا قیمت گذاری متناسب با نیاز مشتری نبود، اما حالا هر اپراتوری سرویس هایی با FUPهای پایین و قیمت کمتر متناسب با نیاز کاربران تعریف کرده است.
ارائه اینترنت بر مبنای پهنای باند داخلی و بین المللی
یکی از اهداف سیاست «اینترنت غیرحجمی» ترغیب کاربران به استفاده از سایت های داخلی و گردش ترافیک اطلاعات در داخل کشور است. بر این اساس، کاربران جهت استفاده از پهنای باند داخلی، نصف هزینه استفاده از اینترنت بین الملل را پرداخت می کنند. این در شرایطی است که منتقدان معتقدند، مبنای عرضه اینترنت، پهنای باند بین الملل است و این همان استراتژی غلط ورود به قیمت گذاری است.
به بیان دیگر، آنچه در این مصوبه دیده شد این است که پهنای باند داخلی نصف پهنای باند بین المللی محاسبه شود که عده ای از منتقدان معتقدند، جداسازی ترافیک داخلی و خارجی خلاف دسترسی آزاد به اینترنت است. در حالیکه تصویب کنندگان مصوبه ۲۶۶ اعتقاد دارند این جداسازی خلاف دسترسی آزاد به اینترنت نیست. وقتی این بی طرفی نقض می شود که اپراتوری تنها به عرضه محتوای یک سرویس خاص توجه کند.
در هر حال اپراتور در هر دو حالتی که اینترنت عرضه نماید، قانونی می باشد. بعنوان مثال اگر اپراتور ۱۰ گیگ اینترنت بین الملل بفروشد و کاربر آنرا در اینترنت داخلی استفاده نماید، ۲۰ گیگ اینترنت محاسبه می شود و یا بالعکس، اگر اپراتور ۱۰ گیگ اینترنت داخلی عرضه نماید، در صورت استفاده کاربر در اینترنت بین الملل ۵ گیگ محاسبه می شود. این مورد به نحوه بازاریابی و اطلاع رسانی اپراتور بستگی دارد و هر کدام از این دو حالت از نظر قانون درست است.
اپراتور دستش در این عرصه باز است، اما موظف است مشترک را توجیه کند که کدام یک از این روش ها یا تلفیقی از هردو است. مشترک هم موقع عقد قرارداد و خرید باید به این موارد دقت کند. مصوبه ۲۶۶ برپایه سرعت است و برپایه گیگ نیست که بتوان این موارد را در آن محاسبه کرد. این شفاف سازی وظیفه اپراتورهاست. البته اغلب شرکت ها بر اساس پهنای باند بین الملل اینترنت عرضه می دهند که در صورت استفاده از پهنای باند داخلی تعرفه برای مشترک نصف می شود.
در هرحال، موافقان و دست اندرکاران تصویب مصوبه ۲۶۶ معتقدند، این مصوبه برای رفاه بیشتر کاربران به تصویب رسیده و مشترکان برپایه نوع مصرف خود می توانند، حجم و سرعت را انتخاب کنند. این گونه نیست که حجم و بسته ثابتی به آنها تحمیل شود. چونکه، در این مصوبه هم تنوع فراوانی در حجم، سرعت و FUP وجود دارد و کاربر می تواند مانند گذشته بر مبنای نیاز خود بسته مورد نظر خویش را انتخاب نماید. به بیان دیگر، با مصوبه جدید تعرفه اینترنت، کاربران به اینترنت نامحدود با قیمتی به مراتب پایین تر از گذشته دسترسی خواهند داشت.
این مطلب بست روید چطور بود؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران در مورد این مطلب بست روید