موشک هایپرسونیک ایران، که تمام سیستم های دفاعی را به چالش می کشد!
به گزارش بست روید، برنامه موشکی کشور در سالهای اخیر به یک قدرت بازدارنده پیشرفته تبدیل گشته و با توسعه موشک های بالستیک کوتاه برد، میان برد و هایپرسونیک، دقت، برد و بقاپذیری خویش را به صورت قابل ملاحظه ای افزایش داده است. این پیشرفت ها، حاصل سرمایه گذاری گسترده روی فناوری های بومی و کاهش وابستگی به تجهیزات خارجی است.
به گزارش بست روید به نقل از خبر آنلاین، برنامه موشکی کشور حال به یک قابلیت جنگی پیچیده و مؤثر تبدیل گشته است؛ این برنامه که تحت هدایت انحصاری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (IRGC) قرار دارد، در سالهای اخیر بر سه محور کلیدی متمرکز بوده است: افزایش چشم گیر دقت و قدرت تخریب، بهبود بقاپذیری از راه زیرساخت های زیرزمینی و پرتابگرهای متحرک، و توسعه فناوری های پیشرفته ای مانند موشک های کروز دوربرد و سیستم های هایپرسونیک.
تحریم های بین المللی و فشارها برای محدود کردن دسترسی ایران به فناوری های خارجی، کشور را به سوی سرمایه گذاری گسترده در ایجاد یک پایگاه صنعتی-دفاعی بومی سوق داده است. این گذار به سوی خودکفایی، وابستگی کشور به تامین کنندگان خارجی را به میزان قابل توجهی کم کرد و به آن اجازه داد تا برنامه های خودرا با سطح بالایی از پنهان کاری و استقلال به پیش ببرد.
زرادخانه موشک های بالستیک ایران که تخمین زده می شود بالاتر از ۳۰۰۰ فروند باشد، ستون فقرات قدرت بازدارندگی کشور را تشکیل می دهد و به سه دسته اصلی کوتاه برد، میان برد و فناوری های نوظهور هایپرسونیک تقسیم می شود.
موشک های بالستیک کوتاه برد (SRBM): ستون فقرات تاکتیکی این دسته از موشک ها با برد بین ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلومتر، ابزارهای اصلی کشور برای تأثیرگذاری بر میدان های نبرد منطقه ای و هدف قرار دادن پایگاه های نظامی و مراکز فرماندهی در کشورهای همسایه هستند.
خانواده فاتح این خانواده از موشک های متحرک و سوخت جامد، به علت دقت بالا و زمان آماده سازی کوتاه، سنگ بنای توانایی حمله دقیق ایران محسوب می شوند.
فاتح-۱۱۰: این موشک با برد حدود ۳۰۰ کیلومتر، از نخستین کوشش های موفق کشور برای دستیابی به دقت بالا بود و دارای خطای احتمالی دایره ای (CEP) بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ متر تخمین زده می شود.
فاتح ۱۱۰ فاتح-۳۱۳: نسخه بهبود یافته با برد افزایش پیدا کرده تا ۵۰۰ کیلومتر است.
فاتح ۳۱۳ ذوالفقار: با افزایش برد به ۷۰۰ تا ۷۵۰ کیلومتر، این موشک بطور قابل توجهی عمق استراتژیک حملات تاکتیکی کشور را افزایش داده است.
ذوالفقار نسخه های ضدکشتی: کشور ما با تجهیز موشک های خانواده فاتح به جستجوگرهای الکترواپتیکال یا راداری، نسخه های ضدکشتی مانند خلیج فارس و هرمز را توسعه داده است که می توانند تهدیدی جدی برای شناورهای جنگی در خلیج فارس باشند.
موشک های مبتنی بر اسکاد این موشک های سوخت مایع، بازهم بخش قابل توجهی از زرادخانه کشور را تشکیل می دهد:
شهاب-۱ و شهاب-۲: این موشک ها که بر مبنای اسکاد-B و اسکاد-C ساخته شده اند، به ترتیب دارای بردهای ۳۵۰ و ۵۰۰-۷۵۰ کیلومتر هستند.
قیام-۱: این موشک یک نسخه پیشرفته و بومی سازی شده از اسکاد با برد ۷۰۰-۸۰۰ کیلومتر است. حذف باله های پایدارکننده در پایان بدنه و استفاده از سیستم هدایت پیشرفته تر، دقت آنرا بهبود بخشیده است. این موشک همین طور دارای کلاهک جداشونده و احیانا قابل مانور (MaRV) است که بقاپذیری آنرا در مقابل سامانه های دفاع موشکی می افزاید.
موشک های بالستیک میان برد (MRBM): بازوی راهبردی منطقه ای موشک های میان برد با برد ۱۰۰۰ تا ۳۰۰۰ کیلومتر، ابزار اصلی کشور برای بازدارندگی استراتژیک هستند و قادرند اهدافی را در سرتاسر خاورمیانه، همچون رژیم صهیونیستی و پایگاه های نظامی آمریکا، و همین طور بخشهایی از اروپای شرقی هدف قرار دهند.
خانواده شهاب-۳ این خانواده از موشک های سوخت مایع، بر مبنای فناوری نودونگ کره شمالی توسعه یافته اند:
شهاب-۳: با برد حدود ۱۲۰۰-۱۳۰۰ کیلومتر، این موشک نخستین تهدید معتبر ایران مقابل رژیم صهیونیستی بود.
قدر: این نسخه بهبود یافته با کاهش وزن کلاهک و بهینه سازی بدنه، به بردی بین ۱۶۰۰ تا ۲۰۰۰ کیلومتر دست یافته است. به علت تبار آن از موشک نودونگ، برخی تحلیل ها اعتقاد دارند که این موشک برای حمل کلاهک هسته ای طراحی شده است.
شهاب ۳ عماد: پیشرفته ترین عضو این خانواده با برد ۱۷۰۰-۱۸۰۰ کیلومتر است که برای نخستین بار به یک کلاهک قابل مانور (MaRV) مجهز شده تا دقت آنرا به میزان قابل توجهی افزایش دهد و توانایی گریز از پدافند موشکی را بهبود بخشد.
عماد موشک های سوخت جامد این موشک ها نشان دهنده یک جهش بزرگ در فناوری موشکی کشور هستند، برای اینکه زمان آماده سازی بسیار کوتاه تر، قابلیت تحرک بالاتر و درنتیجه بقاپذیری بیشتری در میدان نبرد دارند.
سجیل: این موشک دو مرحله ای سوخت جامد با برد ۲۰۰۰ کیلومتر، یکی از پیشرفته ترین سیستم های کشور است که به علت فناوری سوخت جامد، یک تهدید بسیار واکنش پذیرتر و بقاپذیرتر به حساب می آید.
سجیل خیبرشکن: یک موشک دقیق و مدرن با برد ۱۴۵۰ کیلومتر که کلاهک آن در فاز غائی پرواز قابلیت مانور دارد تا بتواند از سد سامانه های دفاعی عبور کند.
خیبرشکن شهید حاج قاسم: این موشک که به یادبود سردار قاسم سلیمانی نامگذاری شده، دارای برد ۱۴۰۰ کیلومتر است و بخشی از نسل جدید موشک های سوخت جامد و دقیق کشور محسوب می شود.
شهید حاج قاسم موشک های سوخت مایع پیشرفته خرمشهر: این موشک که بر مبنای موسودان (BM-۲۵) کره شمالی ساخته شده، دارای برد ۲۰۰۰ کیلومتر است و گفته می شود قابلیت حمل چندین کلاهک را دارد. این خاصیت آنرا به یک تهدید استراتژیک بسیار جدی تبدیل میکند.
خرمشهر ورود به عصر هایپرسونیک: تحلیل موشک های فتاح کشور ما با رونمایی از خانواده موشک های فتاح، ورود خود به باشگاه محدود دارندگان فناوری هایپرسونیک را اعلام نموده است. این سیستم ها به طور دقیقتر برای غلبه بر پیشرفته ترین سامانه های دفاع موشکی طراحی شده اند.
فتاح-۱: این موشک که در ژوئن ۲۰۲۳ رونمایی گردید، یک موشک هایپرسونیک با سرعت ۱۳ تا ۱۵ ماخ و برد ۱۴۰۰ کیلومتر توصیف شده است.
فتاح-۲: این نسخه که در نوامبر ۲۰۲۳ عرضه شد، از نظر طراحی به یک HGV نزدیک تر است. فتاح-۲ از همان بوستر سوخت جامد فتاح-۱ برای رسیدن به سرعت و ارتفاع اولیه بهره می برد، اما کلاهک آن یک وسیله گلایدکننده با طراحی آیرودینامیکی شبیه به X-۵۱ آمریکاست. این کلاهک بجای موتور پیچیده scramjet، از یک موتور راکتی سوخت مایع برای حفظ سرعت و انجام مانور در فاز غائی پرواز بهره می برد. این طراحی خلاقانه اجازه می دهد تا به قابلیت های یک HGV برسد.
منبع: bestroid.ir
این مطلب بست روید چطور بود؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران در مورد این مطلب بست روید
لطفا شما هم در مورد این مطلب نظر دهید